Aan de vooravond van de nakende landing is de oprichting van Patriottische Milities van het Onafhankelijkheidsfront het antwoord op de nood aan een echte militaire structuur. De milities vervangen de spookachtige ‘vrijwilligers van de vrijheid’ en andere ‘shocktroepen', die in februari van dat jaar waren opgestart, en genieten in zekere mate steun vanuit de socialistische familie die haar leden gewillig inzet om een tegengewicht te bieden aan de communistische Gewapende Partizanen. Deze laatste beweging, die steeds actiever wordt en zich voortaan uitstrekt over veertien ‘korpsen’, zou immers een duizendtal leden kennen.
