Dit sluikblad werd in het Luikse verdeeld vanaf november 1943. Cœurs belges noemde zich het blad “waar de Belgische patriotten zich verenigen” en wilde de “opoffering van de Helden, soldaten en burgers” vereewigen die onder de Duitse kogels vielen. De vaderlandslievendheid van het clandestiene krantje deed erg aan die van de Grote Oorlog denken en was het werk van (bijna) één man: Laurent Lombard (1900 – 1959), leraar aan het atheneum van Herstal. Hij is bekend als auteur van een hele reeks werken over de Grote Oorlog die in Franstalig België een gretige afname kenden.
Onder redactie van Lombard was het dus niet verwonderlijk dat Cœurs belges in zijn 22 bekende nummers vooral de lof zong van de martelaars van de nazi-bezetting. Het ging zelfs zo ver foto’s en brieven van terdoodveroordeelden te publiceren. Lombard die bijzonder hard kon zijn voor de « collaborateurs » liet zijn teksten vooral circuleren in de Luikse agglomeratie en in de streek van Stavelot waar hij nog contacten had.
In 1944 bereikte de oplage van Cœurs belges 2 000 tot 2 500 stuks. Het sluikblad overleefde de bevrijding tot 1951 en bleef op dezelfde ultra-patriottische lijn.
Etienne JOSSE, Yannick HOSTIE, Dirk MARTIN, Jacques WYNANTS, Guide de la presse clandestine en Belgique, Bruxelles, CREHSGM, 1991.https://warpress.cegesoma.be/s...
Raadpleeg de krant online: hhttps://warpress.cegesoma.be/fr/node/40922
