Maurice De Wilde (1923 – 1998) is een Belgische nieuwslezer, onderzoeksjournalist en televisiemaker.
De Wilde is opgeleid als regent Germaanse talen en wordt later ook licentiaat in de sociale wetenschappen. Hij werkt het grootste deel van zijn carrière bij de openbare omroep, eerst bij de radio en later voor televisie. De Wilde is een onderzoeksjournalist pur sang en maakt opgemerkte en vaak erg omstreden reportages, wat zijn carrière niet altijd makkelijk maakt. Hij krijgt de meeste bekendheid met zijn documentaires over de Tweede Wereldoorlog.
Naar het voorbeeld van de televisiereeks in Nederland, De Bezetting (1960-1965), lanceert de Belgische openbare omroep een project over België in de Tweede Wereldoorlog onder leiding van Jerome Verhaeghe. De zogeheten “Productiekern Wereldoorlog II” stuurt van 1973 tot 1991 in totaal ongeveer 120 afleveringen de ether in, gemaakt door verschillende werkgroepen. De reeks krijgt pas ruime publieke belangstelling in 1982 bij de start van de reeks De Nieuwe Orde van Maurice De Wilde en zijn medewerkers.
De Wilde interviewt talloze actoren, onder wie veel kleine en grote collaborateurs (inclusief Léon Degrelle) uit de Tweede Wereldoorlog in zijn typische hardnekkige interviewstijl. Daarbij legt hij zijn getuigen op de rooster en wijst hen op fouten of onvolledigheden in hun verhaal. Het op televisie brengen van dit materiaal zorgt voor veel controverse en heisa die De Wilde mee aanzwengelt met zijn op sensatie gerichte stijl. De Wilde’s programma’s genieten bijgevolg veel aandacht. Hoewel historici er voordien al over publiceerden, is de verdienste van De Wilde’s programma’s dat ze het taboe en de stilte over de Tweede Wereldoorlog doorbraken voor het grote publiek. Onder meer hiervoor ontving hij een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel.
