Als telg uit de hoge burgerij sluit Arnaud Fraiteur (1924-1943) aan bij het verzet na het beëindigen van zijn humaniorastudie aan het Atheneum van Ukkel. In de herfst van 1942 vat hij de studie van burgerlijk ingenieur aan en volgt de clandestiene cursussen aan de Université libre de Bruxelles. Officieel is hij dan wel ingeschreven aan de Université de Liège. Hij treft er mensen die het verzet zijn toegedaan en ontmoet spoedig leden van de Partizanen, de gewapende arm van de Communistische Partij.
Vanaf de herfst van 1942 wordt de strategie van de Partizanen radicaler. Het gaat niet langer enkel om economische doelwitten en andere sabotagedaden; vanaf nu worden ook personen geviseerd: collaborateurs of zelfs de bezetter rechtstreeks. Sinds november 1942 is Arnaud Frateur verbindingsagent en begin 1943 is hij betrokken bij acties waarbij de fichesystemen met de namen van personen die in aanmerking komen voor verplichte tewerkstelling in Duitsland worden vernietigd. Ook neemt hij deel aan verscheidene aanslagen op collaborateurs of leden van het bezettingsleger.
Deze aanslagen geven dan weer aanleiding tot vergeldingsacties van de bezetter, vooral wanneer de slachtoffers Duitsers zijn. Ondanks het gespannen klimaat worden de gewelddadige acties talrijker. En dus gaat de bezetter meer mensen ter dood veroordelen en executeren.
Einde maart 1943 besluit het nationaal commando van de Partizanen een grote actie op poten te zetten die moet aantonen dat de organisatie kan toeslaan waar en wanneer ze wil. Het mikpunt is Paul Collin, journalist en directeur van Le Nouveau Journal. Drie partizanen bereiden de aanslag voor: Arnaud Fraiteur, André Bertulot en Maurice Raskin. Twee medeplichtigen wachten Collin op buiten voor de boekhandel van Le Nouveau Journal; het is evenwel de jonge Arnaud Fraiteur die op 14 april 1943 driemaal vuurt op Collin. Collin en zijn lijfwacht Gaston Bekeman zijn allebei dodelijk gewond. Bertulot wordt nog dezelfde dag opgepakt, Raskin de dag nadien. De Duitse politie wil ten allen prijze de hand leggen op Fraiteur en er wordt een premie uitgeloofd. De jongeman wordt uiteindelijk verraden en enkele dagen later gearresteerd in de buurt van Brussel.
Na hun arrestatie worden de drie mannen gefolterd. Op 6 mei 1943 komt er een schijnproces voor de Krijgsraad van de Oberfeldkommandantur te Brussel. Het trio staat ook terecht en wordt veroordeeld voor de moord op de journalist Louis Fonsny en de aanslag op Rijkswachtkolonel Adrien Emile Van Coppenolle. Voor de eerste keer krijgt de pers de toelating om het verslag van een proces gevoerd door de bezetter te publiceren. Bedoeling is de mensen schrik aan te jagen en elke vorm van verzet te fnuiken. Zoals verwacht, worden de drie mannen schuldig bevonden en op 10 mei 1943 opgeknoopt in het Fort van Breendonk. De lijken worden begraven in het Ereperk der Gefusilleerden te Schaarbeek.
Plainevaux, Jean, « Arnaud Fraiteur », in : Biographie nationale : Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, t. 44, fasc. 2, 1986, col. 495-504.
Kesteloot Chantal, “Brussel, 15 april 1943” in De Wever Bruno, Van Asch Martine, Van Doorslaer Rudi (dir.), Belgen in oorlog : onbekende beelden, sterke verhalen, Lichtervelde, Hannibal, 2012, pp. 94-99.
