Raoul Hayoit de Termicourt (1893-1970) is een prominente parketmagistraat. Aan het begin van de bezetting is hij advocaat-generaal bij het Hof van Cassatie. Hij geeft juridisch advies aan de koning en is betrokken bij het ontwerpen van een nieuwe grondwet. In die plannen (die nooit worden verwezenlijkt) krijgt de koning een sterkere positie, ten koste van het parlement.
Wanneer de procureur-generaal van het Hof van Cassatie met pensioen gaat en een andere hoge magistraat van de bezetter een beroepsverbod krijgt, is Hayoit in feite de hoogste magistraatvan het land. Omdat zijn collega’s hem beschouwen als een zeer begaafde jurist, vragen ze hem vaak om advies als er conflicten met de bezettingsmacht zijn.
Verschillende malen protesteert Hayoit bij de bezetter, bijvoorbeeld tegen de gedwongen tewerkstelling in Duitsland. In het geheim staat de magistraat ook in contact met de Belgische regering in Londen. Na de bevrijding behoudt hij zijn vooraanstaande positie.
Luyten, Dirk. “Het Centrum Lippens. Een Belgische Nieuwe Orde in Een Nazistisch Europa?” Revue Belge de Philologie et d’histoire/Belgisch Tijdschrift Voor Filologie En Geschiedenis 71 (1993): 875–912.
Velaers, Jan, and Herman Van Goethem. Leopold III : De Koning, Het Land, de Oorlog. Tielt: Lannoo, 1994.
Zurné,Jan Julia. “‘Een Buitengewoon Verontrustend Gewetensprobleem’. De Belgische Magistratuur En Door Verzetsgropen Gepleegd Geweld Tegen Collaborateurs 1940-1950.” Ph.D. Thesis, Universiteit Gent, 2016.
