Henry Bauchau (1913-2012) is een telg uit een Franstalige, katholieke bourgeois familie in Vlaanderen. Als rechtenstudent in Leuven, treedt hij naar buiten als christendemocraat, maar voelt hij zich ook aangesproken door een aantal praktijken zoals die in Duitsland opgeld maken. Tegelijk klimt hij op binnen de rangen van de Association Catholique de la Jeunesse Belge (ACJB) en wordt één van de kaders binnen La Cité chrétienne.
Bauchau voelt zich, als reserveofficier, vernederd door de capitulatie van het Belgisch leger. In de winter van 1940 kiest hij voor het bij de Nieuwe Orde aanleunende, maar tegelijk uitgesproken royalistische en christelijke: Service des Volontaires du Travail pour la Wallonie (SVTW). De dienst valt niet in goede aarde bij de bevolking. Wanneer zijn dienst door rexisten wordt geïnfiltreerd en overgenomen, neemt hij ontslag en sluit zich aan bij het verzet.
Na de oorlog emigreert hij naar Parijs en vervolgens Zwitserland, hij werkt er binnen de uitgeefsector en vestigt zich tenslotte als psychoanalist. In de herfst van zijn leven geniet hij nog publieke erkenning voor zijn literaire oeuvre zoals Œdipe sur la route (1990) en vooral Antigone (1997) waarmee hij de ‘prix Rossel’ in de wacht sleept.
Balace, Francis. “L’aventure Des Volontaires Du Travail.” Jours de Guerre, no. 10 (n.d.): 43–72.
