Lode Claes (1913-1997) was een Vlaams-nationalistisch politicus en oorlogsschepen van Brussel. Zakenman en publicist.
Claes studeert rechten en politieke en sociale wetenschappen in Leuven en vestigt zich in 1936 als advocaat in Antwerpen. Hij is sympathisant van het Verbond van Dietse Nationaal-Solidaristen (Verdinaso). Tijdens de bezetting maakt hij carrière als ambtenaar, onder meer als adjunct rijkscommissaris voor de grote agglomeraties die de fusies van de stedelijke gemeenten moet realiseren. In 1942 wordt hij onder druk van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) schepen van Groot-Brussel. Hij wordt na de oorlog wegens collaboratie veroordeeld en zit tot 1949 in de cel.
Na de oorlog maakt hij een steile carrière, als journalist en redacteur onder meer bij de krant De Standaard en Trends, als bankier bij de bank Lambert en als senator voor de Volksunie. In 1977 richt hij de Vlaamse Volkspartij op die in 1979 opgaat in het Vlaams Blok. In 1983 publiceert hij Het verdrongen verleden. De collaboratie, haar rechters en geschiedschrijvers, een afrekening met de televisiereeks De Nieuwe Orde van Maurice De Wilde.
Bibliografie
Ruys, Manu. “Lode Claes.” In Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, 730–31. Tielt: Lannoo, 1998.
Wouters, Nico. “Groot-Brussel Tijdens WOII (1940-1944).” In De Brusselse Negentien Gemeenten En Het Brussels Model. Les Dix-Neuf Communes Bruxelloises et Le Modèle Bruxellois, edited by Els Witte, André Alen, and Hugues Dumont. Brussel: Larcier, 2003.
Meer weten...
