Administratieve Collaboratie

Juridisch is dit een onderdeel van politieke collaboratie; in het algemeen gaat het om ambtenaren of mensen in bestuursfuncties die zich schuldig maken aan eender welk strafwetartikel dat collaboratie strafbaar stelt.

Tijdens de bezetting vindt een vrij grote infiltratie plaats in het overheidsbestuur van leden van collaborerende partijen (met name van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) en Rex). Als gezagdragers en ambtenaren zijn zij in principe gebonden aan de Belgische wetgeving. In realiteit primeert hun politieke overtuiging. De leiding van het VNV en Rex benadrukken dat zij partijsoldaten moeten blijven. Ze moeten bevelen opvolgen van hun partijleiding en de Duitse bezetter, soms tegen de Belgische overheid in. Met hun actieve bijdrage aan het bestuur, hopen deze partijen de politieke steun van de Duitsers te krijgen. Ook hopen de partijen (aanvankelijk) dat ze via het bestuur de harten en zielen van de bevolking kunnen winnen voor het nationaalsocialisme.

Sommige collaborerende bestuurders missen de nodige administratieve opleiding of vaardigheden. Bovenal missen ze legitimiteit bij collega’s en ondergeschikten. In de praktijk sluiten ze zich af van hun niet-collaborerende collega’s. Zo ontstaan vaak kleine ‘collaborerende eilandjes’ binnen in de Belgische overheidsdiensten en besturen.

De administratieve collaboratie uit zich vooral bij de oorlogsburgemeesters en binnen corporaties zoals de NLVC en het Rijksarbeidsambt. Een goede graadmeter is het zogenaamde informatiebeheer. Collaborerende bestuurders geven massaal informatie door over politieke tegenstanders aan de Duitse orde- en veiligheidsdiensten.