Op 4 september 1944 vindt in de straten van Brussel een indrukwekkend overwinningsdéfilé plaats. De Brusselaars zijn blij verrast te zien dat er zich ook landgenoten onder de bevrijders bevinden. De 1st Belgian Infantry Brigade, de Groepering Bevrijding of ‘Brigade Piron’ is reeds de vorige dag het nationale grondgebied binnengedrongen en heeft nu in het spoor van de Britse Guards-divisie de Belgische hoofdstad bereikt.
Het défilé eindigt aan de voet van de Onbekende Soldaat, waar kolonel Jean-Baptiste Piron bloemen neerlegt. Vervolgens wordt ook de Brusselse burgemeester Jef van de Meulebroeck begroet. De Belgische regering, die zich nog op Britse bodem bevindt, ziet het graag gebeuren: voor hen is de ‘Brigade Piron’ hét symbool om de Belgische militaire bijdrage aan de bevrijding van het land in de verf te zetten.
In december 1942 wordt majoor Jean-Baptiste Piron in Groot-Brittannië aangesteld tot chef-instructeur van de landmacht en bevelhebber van het 1ste Fuseliersbataljon. Van premier en minister van Defensie Hubert Pierlot krijgt hij ook het bevel over een nog samen te stellen eenheid. In januari 1943 wordt uiteindelijk de 1st Belgian Infantry Brigade of zogenaamde ‘Brigade Piron’ opgericht.
De kleine, moderne Belgische eenheid wordt getraind om deel te nemen aan de geplande geallieerde invasie van Europa. Clacton-on-Sea, aan de Britse oostkust in Essex, wordt het garnizoen. Voor de Belgische militairen van de landmacht betekent het een welgekomen einde van de chaos, frustratie en verveling die hun verblijf in Groot-Brittannië tot dan toe heeft gekenmerkt.
De ‘Brigade Piron’ neemt deel aan de laatste fase van de strijd in Normandië. Op 8 augustus 1944 ontscheept de eenheid 500 voertuigen en 2.200 manschappen – waaronder 371 Luxemburgers – in Arromanches en Courseulles. Onder Britse supervisie veroveren ze Franceville, Cabourg, Villers-sur-Mer, Deauville, Trouville, Honfleur, Pont-Audemer en Bolbec. Op 31 augustus steekt de groepering de Seine over en bereikt zo Le Havre. Op 2 september wordt het bevel gegeven zich zo snel mogelijk naar België te verplaatsen.
Na de bevrijding van het land neemt de gevechtseenheid nog deel aan de campagnes in Nederland en Duitsland. In totaal sneuvelen er negentig militairen van de Brigade.
F. Decat, De Belgen in Engeland 40/45: de Belgische strijdkrachten in Groot-Brittannië tijdens WO II, Tielt, Lannoo, 2007, 228 p.
L. De Vos, « The reconstruction of Belgian military forces in Britain, 1940-1945 », in M. Conway et J. Gotovitch, Europe in Exile: European Exile Communities in Britain 1940-1945, Oxford, Berghahn Books, 2002, p. 81-98.
L. De Vos, De Tweede Wereldoorlog, Leuven: Davidsfonds, 2010, 407 p.
