Raadgevend cultuurpolitiek orgaan dat op 10 oktober 1940 samen met de Franstalige Cultuurraad wordt opgericht.
Officieel worden deze raden opgericht door het Comité van secretarissen-generaal en worden ze voorgesteld als de voortzetting van de cultuurraden die in 1938 door de Belgische overheid werden geïnstalleerd om tegemoet te komen aan regionalistische tendensen. In realiteit gebeurt de herinrichting van de cultuurraden op aansporen van het Duitse bezettingsbestuur. De Vlaamsche Kultuurraad van 1940 onderscheidt zich dan ook fundamenteel van zijn vooroorlogse voorganger. Zijn statuten bepalen dat hij niet alleen de Vlaamse cultuur moet organiseren, maar ook de culturele relaties tussen Vlaanderen en Duitsland moet bevorderen.
Dat de Kultuurraad een instrument van de Duitse cultuurpolitiek moet zijn, wordt onderlijnd door zijn volledig nieuwe samenstelling. Tegelijkertijd verraadt die samenstelling de wens van het Duitse bezettingsbestuur om niet te veel macht te geven aan het Vlaams Nationaal Verbond (VNV), dat in zijn ogen te sterk naar autonomie streeft.
Het voorzitterschap wordt toevertrouwd aan Cyriel Verschaeve, de kapelaan die sinds de Eerste Wereldoorlog een bijna mythische reputatie heeft opgebouwd als geestelijke leider van de Frontbeweging. De touwtjes worden echter in handen gehouden door Jef Van de Wiele en Antoon Jacob. Zij maken van de Kultuurraad steeds meer een verlengstuk van de SS-georiënteerde organisatie Duits-Vlaamse Arbeidsgemeenschap(DeVlag).
De reële impact van de Kultuurraad is zeer gering, aangezien hij uitsluitend raadgevende bevoegdheid heeft. Zijn voornaamste functie is van representatieve aard: door zijn aanwezigheid creëert hij de indruk dat pro-Duitse culturele initiatieven deel uitmaken van een officiële Vlaamse cultuurpolitiek.
Beyen, Marnix.“Vlaamse Kultuurraad (Conseil Culturel Flamand).” Edited by Paul Aron and José Gotovitch. Dictionnaire de La Seconde Guerre Mondiale En Belgique. Bruxelles: André Versaille, 2008.
Van de Vijver, Herman. Het Culturele Leven Tijdens de Bezetting. Vol. 8. België Tijdens de Tweede Wereldoorlog. Kapellen: Pelckmans, 1990.
