Embryonale exilregering van Vlaamse collaborateurs in Duitsland (september 1944 - mei 1945).
Als Hitler op 12 juli 1944 het bevel geeft Vlaanderen als Rijksgouw aan te hechten bij het Duitse Rijk benoemt hij de leider van de Duits-Vlaamse Arbeidsgemeenschap (DeVlag) Jef Van de Wiele tot Vlaamse Landsleider. Na de bevrijding van België vormt deze in Duitsland de Vlaamse Landsleiding, een exilregering van Groot-Duitse Vlamingen. Ze organiseert de opvang van duizenden Vlaamse collaborateurs die met hun familie naar Duitsland zijn gevlucht.
De Vlaamse Landsleiding rekruteert duizenden soldaten voor de Vlaamse Waffen-SS Division Langemarck. Einde 1944 wordt Van de Wiele door de Duitse overheid aangesteld tot ‘Leider van het Vlaamse Bevrijdingscomité’. Het mislukken van het Ardennenoffensief maakt een terugkeer echter onmogelijk. De Vlaamse Landsleiding sluit aan bij de Division Langemarck die wordt ingezet tegen het Rode Leger.
Na de oorlog worden de leden van de Vlaamse Landsleiding veroordeeld wegens collaboratie.
Bibliografie
Meyers, Willem Clemens. “De Vlaamse Landsleiding. Een Emigrantenregering in Duitsland Na September 1944.” Bijdragen Tot de Geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog 4 (1972): 29–86.
Van Causenbroeck, Bernard. “Vlaamse Landsleiding.” In Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, 3414–15. Tielt: Lannoo, 1998.
Meer Weten...
