Robert Poulet (1893-1989) is de directeur van de Nouveau Journal, een collaboratiekrant die zich volledig achter de Nieuwe Orde schaart. Hij rechtvaardigt dit engagement vanuit zijn trouw aan Leopold III. Na de bevrijding wordt hij ter dood veroordeeld, maar na vijf jaar hechtenis op vrije voeten gesteld. In ballingschap in Parijs zal hij als journalist de functie van raadgever vervullen binnen de uitgeverij Plon, maar ook meewerken aan bladen als Écrits de Paris en Rivarol. Tot aan zijn dood schrijft hij ook ontelbare columns voor het satirische blad Pan en dit onder het pseudoniem ‘Pangloss’.
Als non-conformistische katholieke schrijver en essayist heeft hij nooit een geheim gemaakt van zijn politieke engagement (La révolution est à droite, Paris, Denoël, 1934), maar dit mag zijn belangrijk literair œuvre niet in de schaduw stellen (Handji, 1931), dat hoofdzakelijk verwant is aan het ‘magisch realisme’.
Robert Poulet geldt als de verzinnebeelding van de collaboratiepers in België en blijft in die zin tot vandaag bijzonder controversieel.
Aron, Paul, and Cécile Vanderpelen-Diagre. Vérités et Mensonges de La Collaboration : Trois Écrivains Racontent “Leur” Guerre (Raymond De Becker, Félicien Marceau, Robert Poulet). Bruxelles: Labor, 2006.
