In september 1944 wordt België eindelijk bevrijd! Al gauw maken de beelden van vreugde plaats voor een algemeen gevoelen van verdachtmaking. Bij het NIR is de sfeer gespannen. De directie beslist de personen die met de bezetter hebben samengewerkt uit te sluiten. Het is het begin van een langdurige interne procedure, de ‘zuivering’.

Stan krijgt een oproep. Voor de artiest is het onbegrip totaal. Aan het einde van de oorlog heeft de musicus het verzet geholpen. Hij is er dus van overtuigd dat hij veilig is voor de dreiging. Maar de jury is niet vergeten dat zijn muziek op de radio werd gespeeld samen met de Duitse propaganda. Foto’s, contracten, opnames enz.: alles wordt vertoond als overtuigingsstukken. Volgens de jury is dit het onweerlegbare bewijs van zijn incivisme.

Nu hij is weggestuurd bij de radio loopt Stan ook het risico te worden veroordeeld door het krijgsauditoraat. De musicus wil zijn onschuld aantonen. Hij meent dat hij slechts zijn beroep heeft uitgeoefend: muziek spelen. De getuigenissen in zijn voordeel stapelen zich op. In maart 1945 wordt tenslotte zijn dossier zonder gevolg geklasseerd.

Dat is wel te laat voor de kunstenaar, die voortaan wordt geassocieerd met de collaboratie. Zijn naamsbekendheid is bezoedeld en zijn carrière gebroken. Gedurende meer dan 10 jaar zal Stan vechten om zijn goede trouw te bewijzen en voor zijn recht om opnieuw op de radio te komen. Hij zal worden vrijgepleit in 1955, maar deze beslissing wijzigt de publieke opinie niet. Gebroken door de vroegtijdige dood van zijn zoon in 1953, geeft hij definitief zijn plannen op om terug te keren naar de radio.

Trefwoord : Artistieke collaboratie

Artikels

Personen