Aan de vooravond van de oorlog staat het Belgische stripverhaal nog in de kinderschoenen, maar wint het aan populariteit. Hergé en zijn geïllustreerde bijlage voor Le XXe siècle worden beconcurreerd door Dupuis en Le Journal de Spirou, maar ook Bravo! dat opgericht werd om de oplage van Les Femmes d’Aujourd’hui op te drijven. Andere bladen, die onder controle van de Kerk staan, proberen ook schoorvoetend aansluiting te vinden. Deze ontwikkelingen worden in de kiem gesmoord door de bezetting: censuur en de beperkte beschikbaarheid van papier laten zich sterk gelden.
De bezetting luidt een nieuw tijdperk in met nieuwe, Duitse instellingen. De Propaganda-Abteilung (PA) wordt belast met de controle over propaganda, kunst en cultuur. Ze controleert het perswezen en de toewijzing van papier. Het nijpend tekort aan papier herleidt de oplagen tot 30-50%. De PA geeft de voorkeur aan uitgaven die de bezetter gunstig gezind zijn zoals Bravo!, Femmes d’aujourd’hui, Le Soir, Le journal de Charleroi, Het Algemeen Nieuws, Het Laatste Nieuws, De Dag.
De balans is zwaar voor de jeugdpers : Aventure illustrées-Bimbo verdwijnt in de herfst van 1942, Petits belges en le journal de Spirou, worden een jaar later stopgezet. De bezetter probeert ze vanaf het einde van 1942 te vervangen door titels die haar genegen of neutraal zijn, zoals: Ons Rakkersblad, De Rakker, De Illustratie, La Jeune Légion, Nine, Tout, L’Illustré.
Al deze uitgaven bestaan vooral om het moreel op te vijzelen. De richtlijnen vanuit Berlijn zijn duidelijk : het enige doel is de lezer verstrooien, luchtigheid verstrekken en hem ver verwijderd houden van wat de belangen van de nazi’s zou kunnen schaden.
Gaumer, Patrick, and Claude Moliterni. Dictionnaire Mondial de La Bande Dessinée. Paris: Larousse, 2001.
Lambeau, Frans. Dictionnaire Illustré de La Bande Dessinée Belge Sous l’Occupation. Bruxelles: Versaille, 2011.
.jpg)