Wies Moens (1898-1982) studeert tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de door de Duitse bezetter vernederlandste Gentse universiteit. Hij wordt na de oorlog veroordeeld voor activisme en gaat de gevangenis in. Daar schrijft hij de zeer invloedrijke bundel Celbrieven (1920) die een hele generatie Vlaams-nationalistische jongeren beïnvloeden zal. Datzelfde jaar verschijnt zijn poëziebundel De boodschap. In de jaren twintig behoort Wies Moens samen met onder andere Paul Van Ostaijen tot de literaire avant-garde van het humanitair-expressionisme. Die dichters geloven in een universeel broederschap en zien de dichter als een visionair die ten dienste staat van de gemeenschap.
Geleidelijk aan evolueert Wies Moens naar een meer politieke invulling van zijn idealen. Hij sticht in 1931 met Joris van Severen het Verdinaso met als doel een Dietse volksstaat op nationaal-solidaristische grondslag. Gelooft hij eerst in een onafhankelijk Vlaanderen, vanaf de tweede helft van de jaren dertig is hij een voorstander van het Grootneerlandisme. Die ideeën verkondigt hij ook in zijn tijdschrift Dietbrand en in zijn poëzie, bijvoorbeeld in de bundel Golfslag (1935). Tijdens de Tweede Wereldoorlog komt Moens al snel in de actieve collaboratie terecht en sympathiseert hij met het Vlaams Nationaal Verbond (VNV). Hij schrijft dan nog maar weinig poëzie. Van 1941 tot 1943 heeft hij een leidinggevende functie bij de door de Duitsers gecontroleerde radio-omroep Zender Brussel.
Na de oorlog wordt hij bij verstek ter dood veroordeeld. Hij gaat voor de rest van zijn leven in ballingschap in Nederland. Hij weigert gebruik te maken van de genademaatregel in 1968 omdat hij op een volledige amnestie wacht. Hij sterft in 1982
Brems, Elke. « The Same Blood Works in Us. Wies Moens as a Cultural Mediator in Times of War ». Revue Belge de Philologie et d’histoire/Belgisch Tijdschrift Voor Filologie En Geschiedenis, no 92 (2014): 1379‑93.
Van Damme, Els. « ‘Met u of zonder u, altijd voor u’. De ‘volksverbonden’ lyriek van Wies Moens ». In Verbrande schrijvers: « culturele » collaboratie in Vlaanderen 1933-1953, édité par L. De Vos, Yves T’Sjoen, et Ludo Stynen, 71‑91. Gent: Academia press, 2009.
Vanfraussen, Eveline. « Wies Moens ». In Kritisch lexicon van de Nederlanstalige literatuur na 1945, 1‑12. Alphen aan den Rijn: Samsom, 2006
