De groep werd begin 1941 te Anderlecht opgericht door Camille Tromme, en breidde zich van het Brusselse uit tot de provincies Antwerpen (Mechelen) , Henegouwen (Charleroi, Gosselies), Westvlaanderen (Aartrijke, Ploegsteert) en zelfs tot in Noord-Frankrijk (Armentières…). Brabant bleef echter zijn broedplaats. Naargelang de bron zouden er tussen 500 en 845 leden geweest zijn. De weerstand van de "Affranchis" tegen de bezetter bleef lang "burgerlijk verzet": verdeling van vlugschriften en sluikbladen en steun aan werkweigeraars.
Pas aan het einde van de bezetting na het wegvallen van Tromme die moest onderduiken (mei 1944) sloten de "Affranchis" zich aan bij de Belgische Nationale Beweging en vochten ze mee bij de bevrijding van Brussel, Charleroi en Gosselies. In de hoofdstad vormden ze zelfs de "stoottroep" van de BNB. Dit engagement leidde ertoe dat ze in februari 1949 bij ministerieel besluit erkend werden als gewapende verzetsgroep.
Archief « Les Affranchis », CegeSoma (Bruxelles/Anderlecht).
Bernard Henri, La Résistance 1940-1945, Bruxelles : La Renaissance du Livre, 1969.
Guldenboek van de Weerstand, Bruxelles : M.D.N., 1948.
Tanham George K., Contribution à l'histoire de la résistance belge, 1940-1944, Bruxelles : Presses universitaires de Bruxelles, 1971.