Diefstal - Belgische justitie

Oorlogen en bezettingen verhogen de gevoeligheid voor aantastingen van het bezit.

Voor wie iets bezit wordt dit bezit kwetsbaarder, terwijl een groot deel van de bevolking in armoede dreigt te belanden. Gedrag zoals het stelen van fruit of het inpikken van de oogst leidt tot spanningen bij de bevolking. Veel mensen dienen klacht in bij het gerecht. Op 1 augustus 1941 vaardigen de secretarissen-generaal een besluit uit dat de straffen op diefstal in tijden van oorlog verstrengt tot een jaar gevangenisstraf en 500 frank boete.

De statistieken tonen die toename aan door de cijfers over de veroordelingen door de correctionele rechtbanken (Fig. 1) en door de explosie in de strafrechtelijke statistieken over diefstal en zware overvallen in alle gerechtelijke jurisdicties samen (Fig. 2). Terwijl het aantal veroordeelde mannen tijdens de bezetting verdrievoudigd, vervijfvoudigt dit bij de veroordeelde vrouwen (zie tabel). Net zoals tijdens de Eerste Wereldoorlog staan de vrouwen eerder voor de politierechtbanken terecht. De straffen zijn hoe dan ook minder streng.

De statistieken preciseren het profiel van de veroordeelden. Het gaat in het algemeen om hun eerste delict, ze zijn van middelbare leeftijd, getrouwd en hebben kinderen. Deze gegevens bevestigen dat de toename van eigendomsdelicten een gevolg is van de verarming van de bescheiden inkomens ten gevolge van de oorlog. De jeugdrechtbanken worden trouwens steeds meer geconfronteerd met het fenomeen van dievenbendes van jongeren.