Als telg van een katholieke bourgeois familie, loopt Pierre Daye (1892-1960) school in bolwerken van de conservatieve elite: eerst het ‘Collège Saint-Michel’ en nadien de ‘Facultés universitaires Saint-Louis’. De Grote Oorlog stuurt zijn studies in de war. Hij wordt gemobiliseerd en ingezet aan het IJzerfront, waarna hij in 1916 deelneemt aan de Afrikacampagne, maar ook deel uitmaakt van een diplomatieke missie naar de Verenigde Staten.
Na dit rondtrekken heeft hij de smaak van het reizen en schrijven definitief te pakken en wordt hij, met wat geluk, voor lange tijd een journalist die de zeven wereldzeeën doorkruist en zowel verslag doet over de kolonie, andere verre bestemmingen (China, Japan, Indonesië) alsook plaatsen dichter bij huis (USSR, Spanje). Hij reist niet alleen, maar interesseert zich ook voor politiek.
Vanaf 1919 komt hij op die manier in contact met een vluchtige politieke beweging als de ‘Parti de la Renaissance Nationale’. Nadien raakt hij in de ban van Léon Degrelle, wordt lid van de rexistische beweging en zetelt uiteindelijk voor Rex in het parlement tussen 1936 en 1939. In de zomer van 1940 kiest hij voluit voor de collaboratie en voert hij één van haar meest bedrijvige pennen, zowel in de Nouveau Journal (met name de rubriek ‘Buitenlandse politiek’) als de zogenaamde ‘Soir volé’.
Als Brussels correspondent van het Franse blad La Gerbe, en de auteur van een aantal nogal uitgesproken publicaties, schopt deze tengere intellectueel het in juni 1943 tot commissaris-generaal voor de sport en dit op aansturen van Romsée (Vlaams Nationaal Verbond, VNV). Als commissaris-generaal voert hij het bewind over het commissariaat-generaal voor lichamelijke opvoeding en sport; een corporatistische instelling met collaboratie inslag, die het sportieve leven moet regelen tijdens de bezetting. Op 16 december 1946 krijgt hij hiervoor de rekening gepresenteerd en wordt hij bij verstek ter dood veroordeeld. Daye is op dat ogenblik al via Spanje naar Argentinië gevlucht.
Colpe,Chloé. “Pierre Daye (1892-1960): Itinéraire(s) Politique(S).” MA Thesis, Université Paris X, 2002.
Delcord, Bernard, José Gotovitch, Pierre Daye, and J. Gotovitch. Papiers Pierre Daye : Inventaire. Bruxelles Centre de recherches et d’études historiques de la seconde guerre mondiale, 1989.
