Wanneer de oproep voor een zogezegde ‘tewerkstelling’ mislukt, gaat de Sipo-SD over tot massa-acties, dikwijls ’s nachts, waarbij honderden Joden gearresteerd worden. Een hele buurt wordt afgesloten, de Joden worden in elke straat, elk huis, elke verdieping opgespoord. Antwerpen wordt in het bijzonder geviseerd: drie grote razzia’s (15-16 augustus, 28-29 augustus en 11-12 september 1942) worden uitgevoerd door nazi’s bijgestaan door Vlaamse pronazi sympathisanten. De Antwerpse politie neemt aan drie razzia’s deel. In Brussel kan de Sipo-SD enkel rekenen op de Duitse politie. Daarom kan ze maar één enkele razzia organiseren, in de nacht van 3 op 4 september 1942. In Noord-Frankrijk levert de Franse politie meer dan 500 Joden uit aan de kazerne Dossin. Antwerpen wordt ook nog geviseerd van 22 tot 25 september: de Joden worden door Félix Lauterborn in de val gelokt, geassisteerd door een tiental Vlaamse SS’ers.
Deze massieve arrestaties laten de teller van de deportatie naar Auschwitz-Birkenau oplopen tot meer dan 4.300 Joden. De arrestatie van kinderen, ouderlingen en zieken doen het ergste vermoeden: het gaat niet om tewerkstelling. Het geweld van de razzia’s en het klimaat van onzekerheid drijven velen ertoe om onder te duiken.
Saerens, Lieven. Vreemdelingen in een wereldstad: een geschiedenis van Antwerpen en zijn joodse bevolking (1880-1944). Tielt: Lannoo, 2000.
Steinberg, Maxime.Les cent jours de la déportation — 1940-1942. Vol. 2- L'étoile et le Fusil. Bruxelles: Éd. Vie ouvrière, 1983, pp. 111-129.
Van Goethem,Herman. In de spiegel van politieverslagen. De Antwerpse Jodenrazzia van 15-16 augustus 1942, in : Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Geschiedenis, nr. 175, 2009, p. 509-540.
