Van 28 oktober 1940 tot 1 juni 1942 legt het Duitse militaire bestuur maatregelen op die de Joden hun fundamentele burgerrechten ontnemen. De Duitse manschappen zijn niet talrijk genoeg en ze zijn afhankelijk van de medewerking van de Belgische instanties om deze ordonnanties uit te voeren. Alhoewel deze maatregelen in tegenstrijd zijn met de principes van de Belgische grondwet, geven de lokale overheden toe aan de eisen van de bezetter.
17 ordonnanties sluiten de Joden uit van de maatschappij. Het doel is de Joden te identificeren, te tellen, uit te sluiten van de Belgische economie, te isoleren van de rest van de bevolking en hun deportatie naar Auschwitz-Birkenau voor te bereiden. De eerste ordonnantie bepaalt wie Joods is, en verplicht hen zich in te schrijven in een Joods register.
Om de Belgische economie “Judenrein” te maken, wordt het aan Joden verboden om hun functie bij openbare instellingen uit te oefenen. Advocaten, Leraars en Journalisten worden hierdoor getroffen. Joodse handelszaken moeten gemarkeerd worden met een affiche die voor iedereen zichtbaar is. Joodse ondernemingen en handelszaken worden vervolgens door “Ariërs” overgenomen of worden geliquideerd. Hun bezittingen worden aangeslagen. Nadat hen hun werk ontnomen is, worden ze verplicht tewerk gesteld.
Op 29 augustus 1941 legt de bezetter aan de Joden een uitgangsverbod op en wijst hen een verblijf toe in Brussel, Antwerpen, Luik en Charleroi. Emigratie wordt hen verboden. Ze zijn allemaal verplicht om zich aan te sluiten bij de Joodse Vereniging in België, een soort van legaal getto. Deze vereniging krijgt de taak om te zorgen voor het onderwijs en de Joodse welzijnszorg en om hun deportatie te vergemakkelijken. Op 27 mei 1942 volgt de verplichting om de gele ster te dragen. Het is het symbolische orgelpunt van het Joodse statuut. Vanaf dan zijn de Joden klaar om gedeporteerd te worden.
Steinberg, Maxime, and Laurence Schram. De Belgische Tentoonstelling in Auschwitz. Het Boek — L’exposition Belge à Auschwitz. Le Livre. Edited by Adriaens Ward. Mechelen: JMDV-MJDR, 2007.
Steinberg, Maxime. La Presécution Des Juifs En Belgique. Bruxelles, 2004.
Van Doorslaer, Rudi, Emmanuel Debruyne, Frank Seberechts, and Nico Wouters. La Belgique Docile – Les Autorités Belges et La Persécution Des Juifs En Belgique Pendant La Seconde Guerre Mondiale, Rapport Final d’une Étude Effectuée Par Le Centre d’Études et de Documentation Guerre et Sociétés Contemporaines Pour Le Compte Du Gouvernement Fédéral et à La Demande Du Sénat de Belgique. Bruxelles: Pire, 2007.
